Gedichten

Gedichten heb ik al mijn hele leven geschreven, bij vlagen. Soms was dat een cyclus rond een thema. De zee werpt vaak dichtregels voor mijn voeten.
Vroeger had ik te veel woorden nodig om mijn gedachten of gevoelens te uiten. Bij gedichten is juist het weglaten de kunst.
Hieronder tref je een selectie gedichten aan.
Veel gedichten voor kinderen en jongeren zijn eerder geplaatst op de jeugdpagina's Kluts, Ninix en XYZ van het Brabants Dagblad.
In deel 3 en 5 van Querido's Poëziespektakel staan ook kindergedichten van mij.

Een bijzonder project was 'Lichaam', de tentoonstelling van beeldend kunstenaar Marijke Pielage en mij. Mijn gedichten ontstonden in een voortdurende wisselwerking met haar werken op papier. Zie: Boeken

Ook bij andere tentoonstellingen waren gedichten van mij te zien, zoals 'Ring' bij Point of no Return, expositie Platform Beroepskunstenaars Wageningen, 2012 in Wageningen. Zie: Tentoonstellingen

 

 

Gedichten voor kinderen en jongeren

Voor eeuwig en altijd

Ergens in de rotswand,
warm beschenen door de zon,
bewaart de vijfde rotspunt van links
jouw naam in de holte van zijn hart.
Zoals mijn hart jou
als een groot geheim bewaart.

Wanneer over driehonderd jaar
een stokoude visser mijn briefje vindt,
leest hij in elke letter
hoeveel ik van je hou.

Maar jij weet het zelf nog niet,
jij mag het niet weten.
Nu nog niet.

Ik durf niet

Ik durf het niet:

Duiken van de hoge.
Tot op de bodem
van mijn hart
dreunt de angst.

Vliegen naar verre landen.
Drie straten verder
dan ons huis
voel ik me al verdwaald.

Springen over de bok.
Bij de derde poging
worden mijn benen
blauw en kreupel.

Duiken, vliegen, springen.
Ach, ik kan best zonder.
Maar één ding
zou ik zo graag kunnen:

ZEGGEN dat ik niet durf.

Watervrees

Een golfje,
net geboren in de grote zee,
zag zijn vriendjes
buitelen,
duikelen.

Het golfje
hield zich stram,
bleef stokstijf staan.
Het was doodsbang
om kopje-onder te gaan.

Gedichten voor volwassenen

Heartbreak Hotel

Chroom zo cool.
Strakke formica
doet geen concessies.
Daar helpen geen rondborstige
gezelligerds van koelkasten aan.
Zuurstokkleurtjes.
Maar het leven is geen feest.
De hond op drie poten hinkt
naar de bak met 'water
voor de hond die lezen kan'.
Hij houdt zich groot.

Lonely maar niet alone.
Tegendraadse bakkebaarden.
Blauwe ogen met
ingebouwde tranen.
Winderige strandtent
op druilerige dag.

Warmte warm me

De damp slaat af van de warmte
die kleeft op mijn lijf.
Laat de essence filteren
door de poriën.
Tot heel langzaam
het residu zich afzet in mijn binnenste,
en het zich voegt
bij het bounty-strand,
dat echt bestond,
bij de trillende lucht boven
de vloeibare spoorbaan,
en bij het felle zonlicht
dat oranje doordrong
tot achter mijn stijfgesloten ogen.

Warmte hamster ik
om uit te puren
nu de barre tijden komen gaan.

Onrust

Met het puntig staal
boor ik naar het diepst
van mijn gedachten.

Het hardmetaal splijt,
weet van wijken.
Komt als een wichelroede
onrust op het spoor.